Języki

PanWieloryb

Mam nadzieje że mi się uda tego uniknąć mieszkanie w którym będę mieszkając jest raczej w mało turystycznej dzielnicy.

teddy

ja kiedyś marzyłam o Francji, bo tam był sklep Baby, The Stars Shine Bright : D
a tatko jest profesorem fizyki, hehehehe, często wyjeżdża na konferencje, rok temu byłam z nim w Jerozolimie : D
fakt, że we Francji się nie dogadasz, ale to podobnie jak w Japonii - a takie niby cywilizowane kraje...

PanWieloryb

W Paryżu masz całą chińską dzielnice xd pewnie zamiast zwiedzać Luwr pójdę kupować azjatyckie kosmetyki xddd
Oł fizyka... szacun!

Haru

A ja języki obce traktuję jak hobby, nie obowiązek, szczególnie język angielski, który dla większości (szczególnie dla młodych ludzi, którzy są "zmuszani" do uczenia się go w szkole) to zło i nowa metoda tortur, a który dla mnie jest po prostu codziennością. Zdarza mi się przyłapać na myśleniu po angielsku na zakupach, w domu, niemal wszędzie. Bardzo swobodnie się czuję używając tego języka, czasami owszem mam pewne trudności, ale i tak jest to dla mnie przyjemność. Serdecznie nie lubię tylko języka niemieckiego, ale to przez nauczycielkę w liceum, która skutecznie mnie zraziła. Sama uczyłam się kiedyś francuskiego i japońskiego (tego wciąż się uczę, poza tym - idę na japonistykę więc.. cóż). Aktualnie moim marzeniem jest znalezienie kursu szwedzkiego *u*! Ew. znów będę uczyć się sama.

PanWieloryb

szwedzki jest straszliwie trudny! byłam 2 razy na zajęciach magia~ ale było drogo i wgl. może kiedyś tam wrócę xd

Strzyga

Nigdy nie miałam talentu do języków, a początkowy zapał opadał po napotkaniu na pierwszych trudności :< w szkole uczyłam się angielskiego, w którym jako tako jestem w stanie się dogadać, otarłam się o niemiecki, rosyjski i łacinę, a w tej chwili potwornie żałuję, że nie przyłożyłam się do nich, gdy miałam okazję. Obecnie uczę się japońskiego w krakowskiej szkole językowej i jestem z tego bardzo zadowolona - niesamowita, luźna atmosfera i sporo ciekawostek kulturowych przemycanych przez nauczycieli ^^

Paprika

Gadanie w innych językach to genialna sprawa! Umiem angielski, trochę niemiecki, uczę się francuskiego, chciałabym holenderskiego, ale jest to mało popularny język i trudno znaleźć kurs. Może kiedyś szwedzki lub norweski, podoba misię włoski.

Powiem Wam, że Polacy nie umieją po angielsku - byłam w Holandii przez pół roku i cały czas znajomi prosili mnie, żebym tłumaczyła, bo oni ,uczyli się w liceum, ale nie umieją', miałam wrażenie, że są zbyt nieśmiali, żeby się odezwać i poćwiczyć... Mój angielski nie jest zaje...bisty, uczyłam się go w szkole i potem z filmów i w końcu za granicą, to co umiem to wynik raczej mojej własnej pracy i ciekawości (w szkole caaaały czas z praktykantkami tłukliśmy czasy aż do znudzenia). Szkoła dała mi podstawy, ale potem, twarzą w twarz z obcokrajowcem to już inna bajka, nagle zapomina się języka w gębie, ale potem jest z górki. Za granicą najlepiej i najszybciej idzie nauka :)